නුබ ගැබෙන් ඇද වැටෙන
වැසි බිංදු පිට පිටම
කොපුල්තල සිප ගනියි
පෙර දිනක මතකයන්
එක කුඩය ගෙන මැදින්
දෑත බැඳ තුරුලුවී
ඇවිද ගිය සොඳුරු කල
වසත් කල මල් වැස්ස
වැහි බීරුමෙන් අඳුරු
සිසිලසෙන් මද නලේ
ඇවිද යමු සොඳුරියේ
තුරු සෙවන රැඳී මගට
සොඳුරු හැඟුමන් දැනේ
උණුසුමෙන් ඔබෙන් ලද
තනිවෙන්න සිත කියයි
මල් වැස්සේ ඔබ සමග
රැඳෙන්නට මොහොතක්ම
ඔබේ උණුසුමට වී
තෙමෙමු මල් වැසි මැද්දේ
වසත් කල ගෙවෙන තුරු
පතමු සුභ සිහිනයන්
පුරමු පෙරුමන් තුටින්
සොඳුරියේ රැඳෙන්නට
සදාකල් වසත් කල
නියඟයෙන් බැට කන්න
වරම් නැත තව දුරට
මල් වැස්ස ඇද වැටේ
වසන්තය පැමිණ ඇත
ඉතින් අප එක්වෙන්න
කාලයද පැමිණ ඇත
සොඳුරියේ එක්ව යමු
වසන්තයේ දිවි ගමන
---රකිත---