සිසිල් වූ රැයක මුවා කර සඳවතත්
අමාවක දිනක රෑ සැඟව කුටියකත්
රක්ත වර්ණ මුසු අඳුරු ආලෝකයත්
යට ගියවූ හැඟුමන් විසිරී යාමටත්
මධු විතක රස බලා ගතට වෙර නගා
රසමසවුළු ගෙන උදර කුහරයද පුරවා
ස්නානයෙන් පිරිසිදුව ඇඟලුමෙන් සරසා
කුටියේ දොරටුව දෙසට නෙතු බලා අයා
රෝස පෙති විසිරිලා යහන මත සුවඳ දී
කන්වයින වට කරන් අතර මැද ඉඩත් දී
පා තබන මුදු හඬ ඇසේ දොරටුව පිටට වී
සිත ඉවසිලි නැතිය දක්නා තුරු රුවට වී
විවෘතව වැසි දොරටුවෙන් නාරි රුව ඇදී එන
රෝස පැහැ කෙටි ඇඟලුමෙන් සැරසී එන්න
යහන මත හිඳ තුටින් අඩවන් වූ නීල නෙතින
මිහිරි හඬකින් විමසමින් අවැසි තතු පවසන්න
රැළි පිටට රැළි නගින හැඟුම් පෙළ සිත දවන
පිපී එන රොම් කූප පුරාවට කෙලෙසුන් නිවන
මල් කැකුළු පිපී එන රසෝජාව ගලා හැලෙන
සුන්දරය ඒ මොහොත හැඟුම් පිරි ඉතිරෙන්න
නෙතින් නෙත ගැටී යන නළල් තල රැළි නගන
දෙතොල් පෙති මතින් අද සියල් සිරුරත් සිපින
වෙලෙන ලෙලෙන දෑත් දෙපා එකම වූ ලෙසින
ලොවක තනි වෙමු අපි අපේ වෙන කල් එන්න
ලබන්නට ඇති ලොවේ උරුම වූ සොඳුරු සුවයක
පතන්නමි නුඹෙන් අද අඳුරු වී ගිය සීත වූ රැයක
විතැන් කරනෙමි හැඟුම් පෙළ දැරූ ගතකත් සිතක
මුසු කරන් සොඳුරු වූ ආලයට රාගයත් මේ රැයක
--- රකිත ---
