~~ එක් විඳුමක් ~~

 

අතු පතර විහිදා

වැඩි ලෙසේ

රූස්ස ගසක්

විලසින් සිතා සිට

නමුදු ඵල නැත

කලක් ගෙවිලා

එන තුරා සිටිමි

සොඳුරු වසන්තය

 

හැඟුමන් දැනුම්

පැමිණි කල හදට

මරා දමමින්

ඒ සියල් සිතුවිලි

සිතා වැජඹුමට

හුදකලා ලෙසින්

කලක් ගත විය

සිත් සේ සිටිමින්

 

සිතට ගතටත් හොරා

කාලයා පැන ගොසින්

නර කෙසින් පෑදෙනා

දිලිසෙන හිසින්

රැලි නගින ගත වත

දකින නෙතු අපැහැදිලි

කතාවක් කියනා කල

අසා සිටිමින් සොඳින්

 

පමා වූ කල වරද

නොව අන් අයට

කළ කී දෑ ගෙන

යමි දිවි තුරාවට

විඳවනා දිවියක තතු

ඵලක් නොව කියා

තනිව විඳිනට

පිහිටුවා ඇත සිතක්

 

ලියා දහස් ගණනින්

අකුරු වදන් කරමින්

විසුරුවා ලමි අවකාශයේ

මුසු කර හැඟුමන්

කියන නොකියන

දෑ බොහෝ ඇතිවද

තේරුමක් ඇති

නොමැති ලෙස හැඩට

 

එකිනෙකට වෙනස් බව

මිනිස් භව ඒ සුසැදි

කිමද ඒ වෙනස් කම්

නොදිටිනා මනු දනන්

දරා ඒ සියල් දෑ කාලයා

හ‍ට මුවා කර සිටද

සැඟවිය නොහැක

හැඟුමන් ලොව පිටට

 

තැත් කළෙමි ලොව දින්නට

පරාජය ලැබූවෙමි

එනමුදුත් වෙර දරමි

දින්නන්නට නොලැබූ දෑ

හරස් වුව කාලයා

පමාවට නැත කරුණු නම්

ඉලක්කය ජය ගන්න

පැමිණ ඇත වාරයක්

 

පෙර භාවක කළ කර්ම

පල දෙනා කලට

වැළකිය නොහැක

කළ පවක මහිමයන්

විඳිනට ඇති දිවිය

විඳවනා කළ පෙර පවට

පරාජය නොවන්නමි

කර්මයට නම් මෙවර

 

---රකිත--- 

~~ ඔබ/ මා ලොවින් ~~

පෙර භවක සසර මග

පැතූ පැතුමන් රැගෙන

පැමිණි මේ භවය වෙත

නුඹ සොයා දිවිය මත

දහස් බාධකද ඇති මග

පසු කරන් කම්කටොළු

පෙර සසර පුරුද්දට

සිතද නැවතුනි නුඹ ළඟින්

ආලයෙන් වෙලී ගොස් 

ප්‍රේමයේ ඵල විඳින

ඒ සොඳුරු ලෝකයට

නික්මෙන්න මොහොතකට

දිනය අතිනත ගත්ත නුඹ මා

දෑස් පෙනුමෙන් වදන් බිණිනා

වරම් නැතිවද කියාගන්නට

දහසක් දෑ සිතේ රැන්දූ

ලොව පෙළා වසරකට වැඩි

ඒ රුදුරු රෝ බියට පැතිරී

වසා ගමි අද වතින් අඩකක්

දෑස් පමණකි නුඹට දැකුමට

දිනූ දින ප්‍රේමයේ මහිමයත්

සමරන්න ඒ ජය මගක්

වරම් නැත සිප ගන්න ඔය මුව

හරස් වී ඇත කොරෝනාවද

දෙකොපුල් දෙතොල් නළලතත්

පිරි මදින්නට හාදුවක සෙනෙහස

තෙවැනි නෙත ඉදිරියේ තෙදවත්ව

තහංචිය අද රෝ බියට බියවී

කුමට අප වන්නටද තැවුලක්

දිනා ඇත අප ලොවක් අපගේ

ආල පිරි ඒ ප්‍රේම බැල්මක්

ඇති නොවෙද ඒ තෙවැනි නෙතකට

නුඹේ පතිනිය වීමි මා අද

සසර පුරා නුඹ පතා එන්නෙමි

සියල් දන සිත් සතුටු වන කළ

ඇවිද යමු අපි අපේ ලොවකට

දිනක් පැමිණෙනු ඇත සැනසුමට

නිදහසේ ලොව ඇවිද යන්නට

එතෙක් අප සිටිමු සුරැකිව

වසන්තයේ මල් ඵලද නෙළුමට

--- රකිත ---

~~ නොනිමි ~~

එක මගක එක්ව යන 
ඒ පැතුම රැගෙන ගිය
වසන්තය අග සිටින
සොඳුරු මතකයක් ගෙන

පෙර පිනට පෙර පවට 
ලැබෙන නොලැබෙන දෑට
වෛරයක් නොකරමිය 
අන් සැපතට ගහරමින්

සැර වැර බිණුම් නිමක් නැති
හිංසා පීඩා පුරුද්දට ලැබෙන
සරදම් කියුම් සැමදා ඇසෙන
සිතක් නම් නැත අත් හරින්නට

හැඟුම් රැඟුමන් සිරව ඇති
අවදි නොවනා ලෙසින් සදා
ඉතිරිව ඇති මිනිස්කම් පොද
මුසු කරමි වා තලය තුළටම

කැමති අකමැති දෑ තවත්
සොයා නොයමි ලොව පුරා
ලැබෙන සුළු දෑ රැගෙන
නික්ම යමි ගමන ජීවිත

නොනවතින ලොවක ඇති
නොනවතින තරගයක
දුවා හති වැටී ඇති කලක
කෙසේ නම් ජය ලබම්ද 

උදා දින දිවා රෑ නොවේ 
ඇත වෙනසක් දකින 
සිතේ පමණක් නැගෙන
සිතුවිලිත් මියැදෙනා ලෙස

පැතූ සෙනෙහසක් නොමැත
උරුම නැති දෑ කුමද අද
සසර ඇති පෙර පුරුද්දට
හදවත සොයයි රිද්මයක්

සඟවා සැබෑ තතු දකින
මුවා කර වත පෙරළා වෙස්
සිනා දක්වා රුදුරු නොවනා
වල දමා පැසවමින් වෛරය

එක පිටට එක වැටෙන
නිමා නැති ගමනක හැඩට
රිය සකක් සේ ඇදෙන
නොනිමිය මා තුළ ලොවද

---රකිත---