~~ පැතුමක අරුම ~~

දියත දිය රැළි
සිපින මද නළ
කොඳුරවයි
සවනතට රහසක්
පෙර දිනක විඳි
පෙමක සුවඳක්
දැනේ සුළඟක
වෙලා සිසිලෙන්

චණ්ඩ රිවි මඬලක
උණුසුමෙන්
දාහයෙන්
ගත සිතද දවමින්
සොඳුරු වදනින්
මිහිරි පහසින්
එදා සැනසූ
ලොවට රහසින්

සැලෙන තුරු වැල්
සිසිල් සුළඟින්
පවසනා රඟ
පෙර දිනක වදනින්
තබා දෑත් මත
සිප නළල් තලයෙන්
එක්ව සිටුමට
පුරා සසරින්

අවෑමට ගත වූ
කාල තීරුවෙන්
වෙනස් වන ලොව
නොවෙනස් සිතින්
පුරුදු සෙවනක
සුවය ලබමින්
අවදි කරනෙමි
පෙර මතකයන් සිත

මිදී මදකට ලොව
පිරි සරදමින්
තනිව සිටුමට
මද කලක් සැනසුමින්
සිපින නුබ ගැබ
ගොඩනැගිලි අතරින්
නිල්ල පෙනෙනා වූ
කෙම් බිමකින්

දුරු රටක සකුරා
පිපෙන හැටි
හිරු කිරණ ලොව
සිපින මුල් බිම
ඇතිද මතකය
කොනක සිත තුළ
සිහිවනන්න
අද දිනක රිසි ලෙස

වදන් මුමුණා මිහිරි
කෙඳිරිලි හඬින්
පැවසූ දෑ
නිරන්තර ලොව
සිහින මාළිගා
තැනූ දෙදෙනෙකු
මුසුව ගොස් ඇත
හිස් අහස අද්දරට

යුවල් පවුල් මිතුරු
පිරිවර අතර
තනිව සිට
හිරු රැසින් නැහැවෙන
විඳිමි අද දින මුසුව
දුක මද තුටින
රසයක විරහවේ
වෛරයෙන් තොර

---රකිත---

~~ තිත්ත ( පොලිස් ) ඇත්ත ~~

නිමිත්ත - කතරගම පොලිස් වෙඩි තැබීමෙන් තරුණයෙකු මියයාම.

සැඟවී සිට අඳුරක මුවාවෙන්
වනයි විදුලි පන්දම විකාරෙන්
මුහුණට ගසා නැවතුමට සන්
වෙඩි තබයි සිත් සේ බලයෙන්

නැවතූ යතුරු පැදියේ දෙදෙනකි
ඉලක්කය නම් කදිමය ඉදිරියකි
හිසටම එල්ල වූ මාරක පතුරමකි
දිවියද අහිමි වූ අවිහිංසක පියෙකි

නීතිය කියා මරුමට මිනී අවසරයට
නොමැත ඉදිරුමට අන් අය දිවියට
අනුකම්පා නොමැත ජන කෝපයට
ගල් මුල් එල්ල විය සිතට ආවේගයට

අංකිත අවකාශය පිරෙනා ද්වේශයෙන්
අමතන පොලිස් කරුවන් කුණු වදනින්
ඇතැමුන් රකියි මිනීමරුවා තර්ක මතින්
සුදු හුණු ගානා නීති රෙගුලාසි තුළින්

නොඑනා පණ කෙන්ද නැවතත් ඔහුට
කළ පව ගෙවී යාවිද ගේ ගොඩනැගුවාට
පියා අහිමි නොදරුවා අසනා පැනයකට
කුමක් කියා පිළිතුරු දෙනු නොතේරුමට

අවැසි නොමැත පඬි වදනින් පැවසුමට
වරදක් බව පිළිගෙන ඇත මහ තැනට
දේව කාරියට නොම සම රාජකාරියට
කරනු මැනවි නිවැරදි මින් මතුව සිට

දකින විටක මහ මග කාකි නිල ඇඳුම
සිහි වන මිනීමරු පොලීසිය නිරතුරුම
ඉලක්ක දඩ පාගා සූරා කන මිනිස් කම
උස් තැන් දකින කළ නැමෙනා උන් හිසම

නිවැරදි වන්න වරදක් ඇති නම් මිතුරට
පොලීසිය අවැසි සැම හට සැමදා නිතරට
නිසි බල තීන්දු තීරණ ගනු මැන හොඳට
ජය වේ මිනිස් කම ලැබ නිති පොලීසියට

---රකිත---

~~ පෙමක මතක ~~

ඔබ හමුවූ දින
පටන්
සියල් දෑ වෙනස් වූ
අපූරුව
මැද නළක සරයත්
වදනක මිහිරත්
ජීවන සයුරේ
රැළි මතින්

ඔබ හා ගෙවූ
ඒ සොඳුරු
කාලය
සම කළ
නොහැක
වටිනාකමකට
ලොවැති
කිසිඳු

හිරුගේ
උණුසුමත්
වස්සානයේ
සිසිලසත්
අතර දිවි
ගෙවමි
සොඳුරු
මතකයන් මැද

ඔබ සුමුදු
පහසින් සුසැදි
ලොවක තනිවී මෙදින
මවමි ඔබ රුව
සිතින් අද
සඟවමින්
කඳුළු කැට
වේදනා පිරි හදින්

කාලයා
ගෙවී ගිය
සිහින ලොව
සැරිසරන්නෙමි
අවදි නොවනට
යලිදු
සොඳුරු ලොව
තනිවන්න

නිදනා විටක
නුඹ සුව නින්දක
තාරුකා දිළෙන
සඳ ඇති රැයක
නළල් තල
සිපගත් මොහොත
සදාකල් වූ මතකයන්
දිවි තුරාවට

ඔබෙන් උගත් දෑ
බොහෝය
ගැයුමට ජීවන
ගීතය එක්ව
දිවි ගෙවමි
අද ඒ මත සිට
වෙර දැරූ
දිවියක මිහිර

ආලයේ උණුසුමින්
මුදු පහසකින්
සිර කරමි
ලය තුළට හැඟුමන්
නැවත ඔබ දැකුමකට
පෙර ලෙසින්
වෙන්ව ගියද
සමුගෙන මෙලෙස

---රකිත---

~~ ගත වියපත් තුරුණු හදක් ~~

සැරිසරන කල
නිරන්තර
නේක වර්ණිත
ලොවක
විලස සමනල
රෑනක් ලෙසින්
සිත්ගත්
සොඳුරු ලොව

නොමැති වරමක්
පියාපත් සැලුමට
එක්ව නව ලොව
සොයා යන්නට
විඳගන්න සොඳුරු
තැන් ගමනක
කිමිදෙන්නට
මතක සයුරක

වියැකෙන ලවනත
පරිණත වන පෙනුමට
ඉදිරෙන හිස කෙස
පිරිමදිනා කල
සීනි තෙලද වැඩි
උදරය නෙරනා
නෙත සවනත
තරමක වියවුලෙනා

අහිමි ලොවට හිමිකම
පෑමට තැත් කරනා
ලොවක් ඉදිරියක
සරදමක් විලස
නොහැකිව වන්නට
අසලට ඒ ලොව
මිහිරෙන් පිරිපුන්
තුරුණු බඹරු මැද

වියපත් වන ගත
මුලා කරනු නෙතු
කරනා නේක
විසුක දස්සන
පලක් නොමැත
තව දුරකට මේ ලෙස
සඟවනු වස් ලොවකට
මියෙනා ගත

උද්දීපනය වී
නහර ගත රුධිරයෙන්
කර්ණිකා කෝෂිකා
කපාට සියල්ලෙන්
හැකිලෙමින් දිග හැරෙන
ස්පන්ධනය වන
හදවත එක් වේ
සිත් සතන් හා සමග

වියපත් වන වුව ගත
දින දින සැම
කිමද අපූරුව සිත හද
වියපත් නොවනට
රැළි පිට රැළි නගිනා
ලෙස නැංවෙන
සොඳුරු රෝමාන්තික
වස්සානයක

දිරි කරවන ගත
බලයෙන් සිත තුළ
හදවත පොපියන
තුරුණු හැඟුමන් නිති
වදනින් ගැලපෙන
සොඳුරු අදහසින්
ලියැවේ සිතුවිලි
අංකිත අකුරින්

නිසි කල නිසි දෑ
නොකළ පමාවෙන්
දුක නම් නොමැතිය
තුරන් කළද නියාවෙන්
වියපත් වන මුත්
මහලු නොවන්නට
ජය ගොස නංවමි
දිනක දිනා ලොව

අනියත නියතයි
ලොව නම් පවතින
තේරුම් ගනු මුත්
දොම්නාස් නොවනට
තුරුණු සිතින් හදවතින්
පවතිනු මැන
හිමි වනු ඇත
වරමක් සසර පුරාවට

---රකිත---

~~ සිසිලස් උණුසුම ~~

දුරුතු මහ
උදැහැනැක්කේ
වෙව්ලනා ගත
සීතල අතර
ගලා යන දිය බිඳු
හිස පටන් ගත පුරා
විඳින කරුමය
දැනේ දිවි පුරා

විසන්ධි වූ පංකාව
පසෙකට
ගුලි ගැසෙන්නට
යහන් තිර අතර
සිහිනයක් වූ
සැපතක් විඳින
දිවියක දිනක
ඇරඹුම

හීතලට මුහු වෙලා
සුළං පොද
කිති කවයි මුළු ගතම
පිපී හිරි ගඩුද
නිදන්නට සැප ලබා
යහන මත
සිත කියන
ලතැවුල් මතින්

සිසිල් වන ගත
අතරින්
උණුසුමට නලියන
සිතින් එන
නුහුරු පහසක
සුවය විඳුමට
දයාවෙන් පිරි මුත්
නුරා මුසු වන

වසා තද කොට
මුද්‍රා තබා
රිය කවුළු වීදුරු
අතරින්
හොරැහින් බලා
රූ සරයන්
විඳිනට සිතින්
රසයට

නෙතින් බලා
ඉනික්බිතිව නොසිට
තැම්පත් කළ
සියල් රූ සර
රසායනිකව
මතකයන් ලෙස
අවදි කෙරුමට
පසුව විඳුමට

විනිවිද රෝම
කූපයන් අතරින්
යවුල් ඇනෙනා
සීතලෙන්
උණුසුම් කරවයි
හදවතෙන්
තැම්පත් වූ
රූ සරින්

කාල වර්ණිත
වළා පෙළ අතර
සොයනා රිදී
රේඛාවන් ලෙසින්
සිසිලස අතරින්
සොයමි උණුසුම
නොලැබෙනා
හිමි කමක් මවමින්

---රකිත---

~~ නිදි සුව ඈ ~~

සැතපෙනු මැනවි
මිහිරාවියේ
පපුතුර මත
වැළඳ දෑතින්
උණුසුමින්
පිරි පහසින්
සදාදරණිය
ආලයේ සුවයෙන්

දුක් වේදනාවන්
තුරන් වී යනු ඇත
නොතලා මුදු
පුෂ්පයක් ලෙසින්
විඳිනු වස්
රැයක ස්පර්ශයෙන්
නිදනු මැන දැකුමට
සුභ සිහිනයන්

සොඳුරු වත
මද සිනාවෙන් පිරි
එළිය කරවන
අඳුර මැද ඔබ
සුරතල් පෙනුම
වැසි වසිනා හාදු
නිදනු මැන
තුරුලේ රැය පුරා

සුරඟනන්
දෙව්ලියන් සිටිනා
සුර ලොවක
සුව සිහින දකිනා
හදේ ගැස්මට
සවන් යොමනා
මිහිර විඳිනා
නිදි සුවය කැන්දා

මද නලක තනු
හුස්ම වැටෙනා
සයුරු රැළි සේ
ලය රඟන විලසින
නිසංසල අහස්
කුස දිලෙනා
පුන් සඳකි නුඹ
වතින් සැලෙනා

පිනවනා නෙත
සිත ගත නිතර
තුරුලට වී සිටින
කල මිහිර
නුඹයි සුරලිය
මෙමා සිත් ගත්
සදා බැඳෙන්නට
සසර පුරාවට

---රකිත---

~~ නුඹ ? ~~

විඩාපත්
දිනක අග
නිම නොවූ
පැය අටක කල
රිදුම් දෙන
දෙනෙත් යුග
සැනසුනා වූ
රුවක

පරිගණක
තිරය වෙත
නෙතු යොමා
මුලු කලම
දුරකථන
ඇමතුමට
යොමා
සවනත නිතර

නේක අංකිත
කිරණ මත
නේක වදන්
ඇසු දිනක
අහඹු ලෙස
නුඹ දුටිමි
සවස්
කාලයක අද

නිසි උස
නිසි මහත
ඡවි වර්ණයද
නිසි ලෙසට
කෙස් කළඹ
අපූරුය
ගමන
නම් හැඩකාරය

නීල වර්ණිත
ඇඳුම
කෙටි වුනත්
හරි හැඩයි
සෘජු බැල්ම
මුසු පෞර්ෂය
කියයි ඇය
උසස් බවක

ජනිතවන සියල්
සිතුවිල ධාරා තොමෝ
පාෂාණිභූත විය
මොහොතකට
දුටු සඳ ඔබ රුව
කවුරුන්ද කියනු මැන
යුවතියේ නුඹ
සසල කළ මුළු ගතම

වදනක් හෝ
නොපවසා
නොබලා හෝ
නෙතින්
නික්ම ගිය
සොඳුරු රුව
දෙස බලා
සිතිවිලි අතර

සනිටුහන් වූ
රුව හදේ
නොමැකෙනා
කිසි දිනක
අනියත වුවත්
ලොවක
සැනසුමක් නම්
නොලැබෙනා

ඇති හැකි
නැති බැරි ලෙස
විෂම වූ
තල සමාජය
හිමි නොවනු
ඇත අපට
සුරඟනන්
කිසි ලෙසක

---රකිත---

~~ සඳක අද්දර ~~

විසුරුවා සළුපිළි
වළාවන්
එලිය කර
නුබ ගැබද පිවිතුරු
තාරකා කැටයමින්
සරසවා වියන්
සොඳුරු සඳ කුමරි
දිලෙනා ලෙසින

අහස් කුස
නොව පමණ
එලිය කළ
මිහිකතද
සිසිල් සොමි
කිරණ පෙළ
ගලා හැලෙනා
ලෙසින

නිසසරන් දිවි
ගමන් මග
තුටු පහටු
කරනා කලක
කවුළු තිර
පට මතින්
කුටිය වෙත
ඇදී එන

තෘණ තලා
නිල්වන් බිමක
නැහැවෙනා
සඳ එලිය සැම
විඳින්නට
මිහිරක් ලොවක
තනිවන්න
සිසිලස් පහස

ලොවකට හොරා
හමුවන්න
විඳගන්න
සුව පහස
නුරාවෙන් නොව
දයා මහිමෙන්
වදනක් කියනු
සඳ එලිය යට

නව වසර
නව දිනක
පුන් පොහොය
පිං බරය
සනසවා සිත
දම් පහස
සොයන්නට
නිවන් මගද

---රකිත---