මද නලින් එන ඇයගේ හඬින්
තුටු වේය දෙසවන් පිරී සැනසීසිසිලසින් පිරි අඩ සඳ එළියෙන්
නුඹ සුවඳ විඳ ගනිමි සිත් ලෙසේ
දිවා රැය ගෙවී කාලයා ඉගිල යන
සෙවනැල්ල සේ පැමිණෙනා කල
නුඹ දුරස් කිමද අද වන්නට පමා
එකම මොහොතක් හිමිද අපටත්
නොදැනෙන්න ලොවකට හොරා
සිතක් ඇත දුර ගමනක් ගොසින්
වැළඳ ගැනුමට සෙනෙහසින් ඔබ
ඉඩක් ඇත පපු තුරුල මත තවත්
මද හසින් පිරි නුඹ වුවනද දකින
සැනසුමක් ගෙන දේය මා සිතට
ලොවට මා නුඹ පතන නිරතුරුව
නැති නොවන බව දනිමි ආලයක්
රැයක නැගි සඳ සේම නුඹ දකින කලකට
සිසිලසින් නිවන්නට හදක රැඳි ගින්දරක්
සෙනෙහසක අරුත දැකගනුමට ඔබෙන්
ඒ දිනය උදාවන තුරු කල් ගනිමින් සිටිමි
-- එච්. එම්. ආර්. බී. රත්නායක --
