හඬා ඵලක් නැත අහිමි වස්සනයට
කිමද කඳුළැලි නෙතේ සොඳුරිය
හමුවන්න පෙර පින මදිවා ඇතිය
පමා වී හෝ නුඹ හමුවුන ලෙසේ
නේක මෝස්‌තර විසූක දස්සන
දැන් නම් මොකටද කුමාරියේ
කාසි පනම් නැති අප හට කුමටද
මහ මංගල දිනයක එන සිරියක්
බිත්ති සතර ඇත වහල ගසා ඇත
පුංචි කුස්සියත් නාන කාමරයත්
කාමර දෙකකිය එහි නම් ඇත්තේ
කුලී මාළිගා නොවේ සොඳුරියේ
ඇඳ පුටු මේසය අල්මාරිය නිති
කණ්නාඩි මේසයත් එහිම ඇතේ
විසිතුරු සුමිතුරු වන නිරතුරු වන
එහි නම් වැඩි වැඩ ඇති නොවෙතේ
පුංචි නිවහනට පුංචි මනාලිය
කැන්දන් යන්නට සිහින ඇතේ
අතමිට නැති සරු වුව වේ හදවත
පිරි ආලය සිතුවම් කරමින්නේ
පොතේ ලියා අත්සනක් තබා
මව්පිය ආසිරි පමණ ඇතේ
කුමකට සොඳුරියේ වීසූක දස්සන
මධු දින ඇත නිවහල් සිතිනේ
සේයාරුව එක් පමණකි අද
අවැසිව බිතු මත රැඳෙමින්නේ
කුමකට අංකිත වූ වන ශ්‍රමායත
රූ ගොන්නක් පිටු පුරවන්නේ
සියල්ල ඉතිරිව මතු අනාගතයකට
සිතා හිඳිමු අප සැනසිල්ලේ
ණය ගෙඩි කැඩුමට කුමකට අප නම්
ආලය වේ නොව කාසි පනම්
සිහින මාළිගයේ කිරි සිනහ දකින්නට
ප්‍රේමය හමුවන සොඳුරු කලේ
සොයා යමුද ආලයේ සොඳුරු තැන්
ගිම්හානය අබිමුවට වෙලා
සඳ රැස් විහිදෙන පුන් පෝ දිනයක
පැතුමක් පතනෙමු බෝ මළුවේ
සසර වසන තුරු නිවන් දකින තුරු
හමුවන්නට අප සැම භාවයේ
---රකිත---
