~~ සැන්දෑ සිතුවිලි ~~

පැමිණි සඳ අගට 

තාරුණ්‍යයේ

වසත් කල කුමට 

නොලැබූ එදා

නොවේ සිතුවිලි 

පෙර සේ රැඳී

ගිම්හානයේ 

අබිමුවක සිටිනා

සැබෑ ලොව 

සැබෑ ලෙස දකින

නොවේ සිහිනයන් 

නම් සිතක

සොඳුරු ලොවක 

පිරී ඇති පැතුම්

එක් වෙනා කල 

හිස් අවකාශයට

ඇදී යන සිත නේක දෑ 

ඇති ලොවේ

නොවේ නම් තව ඇත 

සන්සුන් ලෙසේ

මිනිස් කම් ඇති අගය 

දැනෙනා වැඩිව

තනි වූ ලොවක සිටිනා 

ටික කලකට

කාලයට හුරු වෙලා 

තලයට වැඩ වෙලා

අවැසි නැති කල තවත් 

විසූක දස්සනයන්

චණ්ඩ වූ රිවි මඬල 

අවර ගිර බැස යන සේම

හැඟුමන් මිනුමන්ද 

ගලා යන හැඩ දකිමි

කළ යුතු දෑ 

බොහෝ ඇති මුත් 

කාලය එන 

කල හරහටම

සිත් යොදවමි 

සිප් සතරේ 

අවසන් කඩඉම 

ජය ගැනුමට

පෙර භව කළ කම් 

පල දෙන විලසට 

වරද නැත අත 

අන් අයවලුන්ට

ජිවිත ගමනේ 

අවසන් කල් එන තුරු 

සිටිමි නිහඬව 

දිරි ගෙන සිතකට

---රකිත---

~~ කොවිඩ් පදයක් ~~

 

ගොදුරු කළ වසංගතයට ලොව 

නොවේ පණ නළ රකින්නට

තැත් කරන විරුවන් සිටින

අවසන් නින්ද නිදන්නට නොදී

කටට රස නොදැනෙනා කළ

ගන්ධය නොමැති නාස් පුටයට

හුස්ම වැටෙනා වේග අඩුවන

හිසද ගති කකියන්න රිදුමට

වාතයෙන් නොව ස්පර්ශයෙන්මද

තැන නොතැන නොගිය සිට වුව

වෙලාවටමද කරුමයටමද ලැබුනු

ත්‍යාගය මනරම් මරු සමග වාසේ

සිර වෙලා තනි වන්න එක කුටියකට

දිනම දා හතරක්ම කොටු වෙලා නම්

පිටට ඇදගෙන යන නිළධාරීන් එක්ව

නිරෝධායන මධ්‍යස්ථානයන් වෙත

නාස් පුඩු උගුරු දඬු මැදින් යන

කෘත්‍රිම බට වායුවද ගෙන යන

රකින පණ කෙන්ද රැගෙන එන

මරුවා අත වනන හැටි පෙනෙන

වෙද හෙද ත්‍රිවිධ හමුදා පොලිස් පෙළ

සෞඛ්‍ය බලධාරී ඒ හැම සියලු දෙන

පොඩි තැනේ සිට ලොකු පුටුව දක්වා

වෙර දරණ පැරදුමට වසංගත මාරයා

අගුළු ලන නැවතත් විවර වන රටක

වැඩ මුරයට පමණක් යනෙන කලට

සිප් සතර මාර්ග ගතව පමණක් ඇතිව

හුරු වෙමුද කාලයකට අප සැවොම

යුගයෙන් යුගයකට නොවෙනස් නොවන

වෙනස් බව පමණි තේරුම්ද ගත යුතු

ගැටලු ඇත බොහෝ විසඳුම් දිය යුතු

කල් නොවේ අප ගැටෙන්නට එකිනෙකා 

පෙර තිබූ ලොව නොමැත පැතූ ලෙස තවත්

උදා වී ඇත වෙන්න හුදකලාවට සිටින 

අංකිතව තිර මතින් දකිමින් සයිබර් ලොවේ

භෞතිකව නොමැති මුදු හදවතින් බැඳී ඇති

ඉවසමු මදක් කල් සිට නීතියට කරන ගරු

හමුනොවී ඈතින්ම සිතින් පමණක් බැඳිව

නොයා රට නොරට තැන තැන සිටිමින්

උදා කර ගනිමු අපි හෙට දවස සෙනහසින්

---රකිත--- 

~~ මතු දින ඇයට ~~

හඬක් නොනැගෙන ලෙසින්

ඇවිද පා ඇඟිලි තුඩු මතින්

පැමිණ ඇය වෙත පිටු පසින්

කර බොළඳ කම් ආලය මතින්

කෝප ගන්වා නේක බස් පවසා

වුවන රත් පැහැ වන අයුරු නරඹා

යන හැඩ බලා ඇය ගස්සා පද්දා

හසරැල් මුසු කරමි තුටින් හඬ නංවා

නෙතු අග දකින ඇය සඳ කඳුළු කැට

පිසලන්න වෙමි යුහුසුළුව ලංවී එවිට

කැඳවන්න මුවගට සිනාවක් ඇයට

වේය යුතුකම කරනා ගැහැණු සිතට

සැබෑ ලොව වෙන් කරනා සිහින ලොවෙන්

ගොඩ නගන්නට එක්වී එය සෙනෙහසින්

කරනා සහය කැපවීම් උරෙනුර ගැටෙමින්

ඔබම වේ සොඳුරිය සිටින දිවි ජය ගනිමින්

සිතට සිත යා වුනු දිනක

ඔබද මා එක් වුනු දිනක

අපට අප හමුවන දිනක

හිනැහෙමු සිට ඒ දිනක  

---රකිත---