මුවා වී වසංගත කලට
හීන පොදි සුනු විසුනු වී යන
කාලයා පැන දුවන
සිර කරන අප සැමද
වසන්තය අග රැඳුනු
පැතුම් මල් කැකුළු ඇති
නොවී විකසිත ලොවේ
පරව යන අයුරු ඇති
මිහිකතේ ගීතයට
තලයක් නොවූ කලක අප
මනුසතුන් බිහි වූ ලොවට
එරෙහි වී සිටි මොහොත
සියල් දෑ රැස් කළත්
ඵලක් නැති බව දුටිමි
ඇසට නොපෙනී පැමිණි
මාරයා වට කර ඇතිය
බලවන්ත තෙදවන්ත
මනු දනන් ලොව කළ පල්නෙ
කුමට අවි බියකරු ලෙසට
පැමිණි කළ වසංගත ලොවට
ධන බලය රූ බලය
නේක බල ඇති නමුදු
සියල් බල අභිබවා
කොරෝනා ඇති බලවන්ත
හිමි වූ ලෙසින් නොව
අහිමි දෑ බොහොම ඇති
කල් දමා ඇති සියල්
ජය කණුව ඉලක්කය ඇතිව
අවදානමට ජීවිතය
නොව පමණ වෘත්තියද
සලිත වේ මුළු ගතම
අනාගත දිවිය ගැන
බැට දෙමින් දිවි මගට
බිඳ දමා සිහිනයන් සැමද
වසර ඇත ගෙවී යන
පැමිණි අවසන් දිනට
පමා වූ කලට ඇති
වසන්තය ඵල බරය
සිතා ඉමු නොහඬමින්
ගෙවී ගිය කාලයට
නව පණක් ලැබූ ලෙස
නව ලොවක් තනන්නට
එක් වෙමුද ඉතින් අපි
අමතක කරන් අතීතය
එක් සිතින් එක් හදින්
අත්වැල් බැඳන් සහයෝගයෙන්
නව වසර ලඟම එන
පිළිගමුය මනු දනන් සැම
--- රකිත ---
වසංගත පැතිර යන
වරම් ඇති හිමි නොවන
නුඹත් ඇත දුරක වී
පෙනෙන මානයක නැති
දකින්නට සිතන්නට
පතන්නටවත් නොහැකි
වසන්තය සිරව ගොස්
නොදකින්න සැබෑ ලොව
සිමාව පනවලා ඇත
පැමිණෙන්න සේවයට අප
නොදුටුවෙමි බොහෝ කල්
නුඹේ රුව අතර මග
එදා විඳි උණුසුමක්
නොමැත ගල් වී සිතක්
හදවතක් නැති සෙයක්
ලොව වෙලා ගෙන සේය
ඇඳිරි නීතිය හුදකලාවද
නිරෝධායන වචන පෙළ
හුරු වෙලා අද සවන් පත් මත
බිය දෙමින් අප සිත් සතන් වෙත
ඇසට නොපෙනෙන
කනට නෑසෙන වුවද
වෛරසය ඇති නමින්
කොරෝනා සාප ලත්
සිනාවක් නොදකින්න
වසා මුව අවරණයෙන්
නීතියේ මහිමයට වූ
මීටරේ දුර තියා ඉන්නට
එකඳු ස්පර්ශයක් හෝ
නොලබනා පවක් කළ
දනන් වෙන්නෙමු අපත්
අසරණව ගොස් සිටින
කාලයාගේ අවෑමට
නිමා වේද වසංගතයත්
ඈත් වූ මමද නුඹ
හමුවෙනා දිනක් වෙද
ඉතින් අපි ඉවසමුද
මදක් කල් දරාගෙන
රැක ගන්න ජීවිතය
වසංගත කොරෝනාවෙන්
---රකිත---
කල් ගතව රැස් නැතිව
සැඩ හිරුත් නික්මෙනා
තෙදවත්ව බලගතුව සිටි
කලක් වෙලා අවසානයට
මලානික රාස්සිගේ අව්ව
ඇල් මැරී ගිය සිතක
වියළි වූ පියලි මත
ඇඳී ආ සිතුවිලි රැල්ල
රළු පරළු වූ විටක
මුදු මෙලෙක් වූ කලක
වසන්තය රැගෙන ආ
අහිමි කම ඒ විලස
නොදැන කළ දෑ
බොහොම සිහිවෙනා විට
කළ කම් නොවෙද අද
යන්නට ඇති රැගෙන
තුරුණු තරු පිරිවරා
උදා වන නව සඳින්
වේවි ආලෝකයක්
සුමට මුදු වන ලොවට
පායනා නව ඉරක්
දකින්නට වරම් නැති
සැන්දෑව පමණකිද
උරුම වූ කරුමයට
පෙරදාක දුටු සිහින
ඉටු නොවූ පැතුම් විද
දිවි මගක අත්වැලක්
වූ බලාපොරොත්තුව
කුමකටද පසු තැවුම්
නොලැබ ගිය කාලයට
අවලංගු වී ඇතිද
අප සැමත් මේ ලොවට
සැරිසැරූ තැන්හි ඇති
සසරින් ගමන දිගු කරන
අවැසි නැත තත් ඒ
ලඳ බොළඳ හැඟුම් පෙළ
වඳින්නට යදින්නට
කාලයේ අවෑමට පැමිණ
ඉඳ හිටත් අහස දෙස
බලමි මතකයන් ඇති
නික්මෙනා කල් පැමිණ
ඇති වගක් දැනෙන ගත
වාරු කරගෙන සිටිමි
ගැට ගසා දිවිය අද
සොඳුරු වුව අඳුරු වුව
අතීතය අවැසි නැත
හමුවෙමුද තව වරක්
නික්මෙන්න පෙර දිනක
---රකිත---
සිත්තම් කරනු වස්
නුඹේ රුව කදිමට
මවා වර්ණ රටා ඡවි
නෙතු නිය දෙතොලින්
හිස් පුවරුවක නොව
රුහිර පිරි හදවතක
සැඟවි ඇති සිතක් මත
චිත්ත ධාරා මතින
තෙළි තුඩින් පින්සල්
කෙඳි අගින් නොව
මනරම් සිතුවිලි මවා
හැඩ කරන රූපයට
මුසු කරමි නේක
වර්ණිත වදන් පෙළ මත
දිය රළක ඇඳි
ඉරක් විලසින් නැගී සිට
නොපෙනෙනා පසුබිමක
අහස් කුස පොළෝ තල
සොයා ගිය කලක සැටි
සිතේ ඇඳි වසන්තය
හමුවෙනා පැතුම් මැද
සැරිසරා අවකාශයක
සියල් කෝමල රේඛා මැදින්
සොයමි ඒ රුව ඔබේ
වෘත්ත සමචතුරස්‍ර සෘජුකෝණ
ත්‍රිකෝණ පිරමිඩ කේතු සිලින්ඩර
හැඩතල පරදවා කරවනා
සොඳුරු විස්කම් මතින්
විඳින්නට රසයක්
චිත්‍රනය වූ හද මඬල මැද
කළ රූ රටා මනරම්ය
ඒ අසිරි බලන්නට
යොමු දෙනුවන්
හදවත සවන් දී සොඳුරු
පියවි නෙතු පින
ඇතිද නුඹ දකින්නට
---රකිත---
