තෙමා දෙකොපුල් දෙතොල්
කරදිය රසින්
සවස් කල රැයට පෙර
එක සිතින්
රැකුමට අප හිමි සඳ
නොවේ ගොඩ බිමින්
සයුරු තෙර හා
යනු ගැටුමට නිතින්
ගයා වාරකන් ගීතය සැඩ
සුළං තනුවෙන්
මොර ගසයි සාගර තොමෝ
කළඹවා දිය රැළිද
සිසිල නැත හද
ගිනි අරන් දැවෙනා
හිමියනි ඔබ
රැකෙනු කෙලෙසක
අහස් ගැබ ගුගුරා හැලෙන
වැසි වැටෙන රාත්‍රිය
නිදි නොමැත හිමි සඳුනි
සිතට වද දේ නිතර
යදිමි දෙවියන් රැයේ
රකිනු නුඹ සාගර තලේ
ඔරු කඳින් සටන් වැද
එනු මැනවි හිමි සඳේ
මසු ගිලිද ඇම දමන
දැල් වේද ඵල රහිත
මුහුදු රළ රුදුරු වන
උන් එයිද දිය මතට
කාසි නැත මසු නැති කලට
පවසනා නුඹ වදන්
අවැසි නැත අසන්නට
පපු ගින්දරේ තරම
වැසි වළා දෙවියනී අසා
මේ දුක මගේ
පවසන්න හිමි සඳුට
පැමිණෙන්න මා වෙතට
වෙනු මැනවි මේඝ දූතය
අසරණිය වෙනුවෙන්ම
ඔහු රකිනු වස් යන්න
ආපසු ගමනක අරුම
රන් මසු කුමට නුඹ
නැති ලොවක හිමි
මාළිග කුමට නුඹ
ඇති පැල්පතද සැප
රස මසවුළු නැත
අවැසි කුස පුරා ජල
දුක සැප විඳිමු එක ලෙස
අප දෙදෙනා හැම
---රකිත---
වියපත් ගතට වන් තුරුණු
සිත් අවදි කළ
පිපි මලක් දුටිමි කල්
ගිම්හානයේ අග සිටින
හිරු අවර ගිර ගිලෙන
චණ්ඩ නොව මුදුව ඇති
කුමරියේ අවසරද
පෙම් බඳිනු වස් රහසකින්
හද කුටිය විවර කර
පිවිසෙන්න නුඹට අද
රැඳුමට වරම් නැති කල
කාලයා බැට දුන්නු
පැමිණ නික්මෙනු
නොසිට දිගු කල්
නෙලා ගැනුමට
අනවසර වූ සඳ
සුපහන් නිසල සිත
නිවා සිටි ලොව
අවදි වන සඳ ජාගර නුරා
හැඟුමින් පිරිපුන්ව
බඹරු නොවනා
දෙබරෙකු ලෙසින් රළු
මල් පෙති ඉරනු කෙලෙසක
දියණියක් වන
සිහින ලොව සැතපෙනා
විඳි සුවයකින්
අත ගනිමි නුඹ එහි
සැබෑ නොවනා කලක
රාත්‍රිය පැමිණෙනා
හැර යන්න මේ ලොව
සොඳුරියේ පැමිණෙන්න
එක වරක් හමුවන්න
---රකිත---
නිසල හදගැබ සසල
කෙරුමට
ගීතයක් සේ පැමිණ
දිවියට
උණුසුමින් පිරි පැතුම්
පිරි ලොව
ඔබ වේද මා සිහින
කුමරිය
සිනා නුහුරු වත පුරවා
හසරැල්ලෙන්
දිදුළන ලොවකට මා
කැඳවන්නට
සොඳුරු දිනක අසිරිය
නිති රන්දන
රැයක සිහිනයේ මිහිර
දකින්නට
මනෝ ලොවක තනි වී
රස විඳිනා කල
නුදුටු ලොවක සිට නුඹ
මා වෙත එන
ජිවිතයක නව පිටුවක්
ලියවෙන කල
සවනත යොමු වන නුඹ
හද රිද්මය
වදනින් වදනට මා
සනසන්නට
සිතක රැඳුනු රහසක්
මුමුණන්නට
තිතක් තබන්නට
නැවතුම් තනි ගමනක
ඔබත් එක්ක මුළු
ලොවක් දින්නට
ඉතින් ඇවිද යමු
සසර දනව්වේ
රැස් කර පිංකම්
සැපය ලබන්නට
දෙව් මිනිසුන් මැද
උපත ලබා අප
එතෙර වෙමුද සසරත්
එක්වී මේ ලෙස
---රකිත---
තවා සුවඳ දිය ගැල්වූ
කෙහෙරැලිද
රඟා නලින් කරවන සඳ
වත මත වැටී
හමුවී නෙතු එකිනෙක
අහඹු ලෙසද
ඇඳුනු මදහසක සටහන්
දුටු දිනක
රිදී පැහැයෙන් දිළි
නිය තුඩු අගින්
රළු සුරත ගෙන හොවා
කිටි කිටියේ
නුහුරු උණුසුමක වෙලා
සිත ලොව අමතකව
හමුවූ මහිම විඳගමි
සිතු ලෙසින්
අඳුරු වැහි බීරුම්
අහස යට
සිරි පොද මල් වැසි
වැටෙන රඟ
මල් කුඩය යට
සොයා පහසක්
අසිරි නරඹමි
සිසිලස් සුවෙන්
දමා දොරගුලු අඳුරු
කුටියක
විවර කරවා හැඟුමන්
හද පිරූ
වාන් දොරටු බිඳ
ගලා හැලුමට
ආලයේ සොඳුරු තැන්
සොයා නිබඳව
ලොවක් හඬ ගා
කළත් අවමන්
නොකළ මායිම්
උන් විලාපය
මිහිර විඳගමු
මුවා වී ලොවට
අදත් හෙට මෙන්
මතු දිනත් නුඹ හා
---රකිත---
උඩු සුළං හා රැඳී ඇදී යන
වළාවක් ලෙසින්
නුඹත් නික්මෙන අපූරුව
හමුවීම අවසාන
වදනක් නොමැතිව
පවසන්නට අද
සමුදෙමි නුඹ හට හඬනා
හද සඟවා ලොව
මතු කල සැමදෙන
සමුගනු ඇත ලොව
මංපෙත අද්දර
අප තනිවනු ඇත
සිහිනය නොදමා හැර
දිදුළන දෙනෙතින්
නොතැවී නොතැලී
නුඹ නොමැතිව වුව
රිදවන සිහිවන මතකය
මනසක රැඳී
කාලයා විසඳනු ඇතිය
නිසි තරමටම
දුක් නොම වන්නට
ඔබ මතු ගමනට
හමුවනු ඇත ඔහු
ඔබ වෙත පැමිණෙන
වේදනාව නම් විඳුමක්
පමණකි ඉතිරිව ඇති
බිම් බටව මැකී යනු
ඇත එයද අවෑමෙන්
සිහිනයන් වූ පැතුමන්
දරා මනසින් හිසින්
දුර ඈතක යමි
නොදුටු ලොව සොයා
---රකිත---
