නොවේ ළා හිරු තවත්
පායනා මා ලොවට
චණ්ඩ බව නම් නොවේ
අවරට යන විලස
සන්ධ්‍යාව පැමිණේවි
අහස් කුස රතු කරන්
අදත් තනිව සිට බලමි
අහිමි වූ ලොවක් දෙස
නොදැනීම නොලැබීම
වසනාවන්ත නැති
අරුමයක් සොයනු කිම
කාලයා නික්ම ඇති
සරදමක් උපහාසයක්
වන කල් ලොවට ඇති
තවත් නම් කුමකටද
මෙලොව දිවි ගෙවනු ඇති
හිටිහැටියේ හිත දුවන
අතිතයෙ මතකයට
ඵලක් නැත එනමුදුද
කාලයා ගෙවී ඇතිවාට
මිනිස් නොමිනිස්කම්
මැදින් ගෙවනා දිවියට
කාලයත් එක් දෑ පමණි
වෙහෙස වූ සිතකටත්
තිබුන මුත් මග හොඳට
යනෙන මග නොදනිනා
ලැබෙන මුත් ඇතැම් දෑ
අවැසි දෑ නොලැබෙනා
නිම් නොමැති පීඩනය
නිරන්තර ලෙසින් ලැබෙනා
විඳ දරාගන්නෙමි සියල්
දෝමනස් හද එක්වෙනා
දැහැමින් සෙමින් සිටි වුවද
ලොවක් නැත නවතිනා
තරග මැද දිවෙන මුත්
මග හැරෙන බව වූ දැනෙනා
පසු කරන් අප සැමත්
පරපුරක් ඉදිරියට ඇදෙනා
ඉඩ දෙමින් මග හරිමි
සිත් සතන් මදක් නිවෙනා
උරුම ඇති කරුමයට
නොවේ පළි අන් දනන්
පෙර සසර කළ කම්ද
පල දෙනා කලක් වෙද
ලබා උපන් මුත් දිරිය
ඇති බැවින් සිත් තුළට
අරඹන්න ගමන් මග
පමා වී ලොවට
---රකිත---
