~~ යථා රංග ~~

තෙවැනි නෙතින්
කර යුමුහුව
කාචය
සමබර කර ආලෝකයද
ශ්වේත වර්ණිත
එලිමහනක
අංග රචනා රහිත
මුහුණු තහඩුව
වදනින් නොම කළ
රංගය
පැවසූ තුමු ඇති
ආඛ්‍යානය
ගත කළ කාල තීරුව
දිවි මගේ
තප්පර විනාඩි
කිහිපයෙන්..........

---රකිත---

~~ අබියසක ~~

බිඳින් බිඳ ඖෂධ පැන්

කරනා ගත
වියළි නහර වැල් තුළට
ගසා කටු

නල බැස උගුරු දඬු
මැදින් උදරයට
වායු මුව වසා නාස් පුඩු
හුස්ම පොද

හිස් බැල්ම සිවිලිම මතට
වාරු නැති ගතින්
ඉකිබිඳුම් හඬ ඇසෙන
දෙසවන පුරාවට

ගිලන් ඇඳ මත සුදු පිරුවට
මත වැතිර සිට
ගණින ආයුෂ ගෙවෙනා
කාලයට අවසන්

දිවි මග කුසල් සිහි කර සතියේ
පිහිටුවන්න සිතද
බණ පද ඇසෙනා සැටියේ ඉහ
අද්දර සිට රෙදෙව්ව

කළ කම් පල දෙන කල් ඇත
පැමිණිව මොහොතට
මැවෙනා සිතුවම් සටහන් සිතිවිලි
උපතේ සිට එන  

හිරිහැර කළ කපටිකමින් දුසිරිත්

වූ සිරිත් ලෙසින්
සරදම් කර ගුණ දහමට බහුරූ
කෝලම් කළ රඟ

තේරුම් යන සියල් වැරදි පමාව
දැන් නම් වැඩියට
නික්මෙන මොහොතක සිතකට
පසුතැවුම් පමණ ඉතිරී 

ඉඳ හිට කළ කුසල් දහම් සිහියට
නොනැගෙනා පවට
අඩවන් දෑසකට පෙනෙනා
යම පල්ලන් අවි දරණා

ගිනි දළු අතරින් දිලිසෙන උන්
නෙතු දත් සිරුරු රකුසු
මාරයාට ඇත කල් පැමිණිව
ගෙන යන්නට ආත්මයම

ප්‍රබල ආශ්වාසයකින්
අවසන් හුස්මින්
සලිතව සිත සිරුරද
මදකින් සොලවා

කුණු කය හරිමින්
හැර යන කල
යම ලොව උපදින
පව පල දෙන 

---රකිත---

~~ ( මුඩුක්කු ) ලොව ~~

වැසි දිනක තෙමාලන
පියසින් වැගිරි දිය පොදින්
හිරු රැසින් රටා මවනා
බිමද ටකරමේ සිදුරින්

හැරුමටවත් ඉඩ නොමැති
බිම් අඟල අල්ලකින්
ගුලි වෙලා එක පැලේ
දිවි ගෙවමු සත්තකින්

මඩ කඩිති පල් වතුර
කුණු ඇළද ඇත ළඟින්
ජල කරාමය අසළ පෝලිමකි
වැසිකිළිය අද්දරින්

ලෑලි තහඩු කුටි අතර
ඉඳ හිට ගෙයක් බැඳි ගලින්
ගන්ධයන් හමා යයි මුසුව
වාතල කාක හඬ මතින් 

තහනම් සුරා මත් කුඩුද
ගංජාද සුලභ වෙන
වෙසඟනන් මරඟනන්
පාතාලයන් නායකද වන

සොරකම් මැරකම්
පරකම් සියල් සපිරි වෙන
වෙන්වී ලොවකින්
තැනෙනා අමුතු ලොවක් වන

කෙහෙවලු පටලා
යුගල රැඟුම් ඇති
ගුටි බැට මැරුමන්
කල්ලි ගැසී ඇති

නොරසුප් වදනින්
පිරි සවනින් ඇති
පොඩිවුන් හරි මග
නොයනා සැටි ඇති

අග නගරය ඇසුවොත්
පවසන සැටියෙන්
යැපෙනා දිවි මග
එදා වේලද ගැට ගසමින්

පැතුමන් සිත් තුළ නැත
මතු දිනයක වෙත
සිරවී ඇති උන්
තැනූ ලොව ගැලවිලි නැති

ඉපදී මියැදී ලොව
නොදකින උන්
සිරවී වියැකී යන
තහනම් ලොව

නෝනාවරුනි මහතුනි
හැකි නම් දිනයක
පිවිසෙනු මැන
මුඩුක්කු ලොව වෙත

---රකිත---

~~ ( සු අ ) පිරිසිඳු ~~

පිරුවටය මත වැටි
ලෝහිත රුහිරු බිඳු
සොයන කුලපතිය
මා නොසෙවූ නුඹ කුමර බඹසර

සතිය පරයා නැගි
සැකය පිරි නෙතින් අද
මන්ද නුරුසනා මුසුප්පුව
මධු දිනට පසු

මත් වෙලා ආලයෙන්
රැය පුරා මගුල් දින
රැඟුම් හැඟවුනා නොව
පුහුණු කම නුඹට ඇති

නොදැනුනා ලෙස
ඉඩදී සිටිය හැඟුම් බර
රුදුරු බැලුමන් කුමට
වරද මා අත නොමැත

පළමු පෙම නොවුණු ඔබ
සොයා ආලයේ සොඳුරු තැන්
සුවය වින්දත් අහිමි පෙමකට
පතිවතද රැකගතිමි එකලද

නොඅසමි නොසොයමි කිසිත්
නුඹ තතු ලද පෙම් සුවය පෙර
යහන් තලා සැප විඳි කම් සුව
කම් නැත මට නුඹ කළ දෑ

හී සර වන් බිණින වදන්
පාරවනා මුදු සිතකට
රෙදි නැන්දා කුටියට ආ සඳ
වත මිලිනව මව්පියන්ද

නැන්දම්මා ඔරවන්නා
ගස්සා ගතු කියවන්නා
වරුණය දස අත පෙන්වා
පුතු අද සුදනෙකු වන්නා

නෑනා මස්සිනාලා මුව හංගා
සරදම් හසරැල් පානා
පෙම්බර හිමි සඳු මුමුණයි
ඔහු මව් සවනට

දහසක් පැතුමන් පිරි දීගය
එක් රැයකින් නිමාවේද
ලේ බිඳුවෙන් තොප මා
පිවිතුරු බව මනින්නේද

වස් සියවස් දහස් වසක්
ගත් වුව සිතිවිලි මිනිසුන්
දිවි ගෙවනා අතීතයේ නොදැක
සැබෑ ලොවක තතූ

සලෙලුන් විරුවන් කරනා
පිරිමින් ගැහැණුන් ලොව ඇති
පතිවත රුහිරෙන් මනිනා 
සු අ පිරිසිඳු ලෙසින් තවම

---රකිත---

~~ වැඩක(ට) යාම ~~

රිවි කිරණ චණ්ඩ
වන නුබද
දවාලන ගත
වෙහෙසකර
දෑස් පියා
නොහරිනු වස්
වියරුවෙන්
උණුසුම දරණ

සිරව ගත දුම්රියට
බසයට රියට
සැපට යන්නෝ
දුක් විඳින ඇත්තෝ
මිහිර ඇත නැත
තැනේ හැටියට
ගැටලු බර විය
මතක සති අන්ත

වැගිරෙන දහදිය
පොලු පෙළ
තෙමාලන මුළු ගත
මුසුව ගන්ධය විලවුන්
ඉසුම් ගෑවුම්
සකල විද
නුහුරට දැනේ
නාස් පුටයට

වායු සමනය වූ
කුටි අතර
සීත ශාලා පෙළක
සිටි නුඹ
උණුසුමින් සිසිලට
වන්නට දරන
සුසුම් හඬ
නෑසේනා ලෙසකම

වර්ණ සළු පිළි නේක
හැඩ රටා පිරි
අලංකෘත නෙත
පිනා යන රඟ
කරන තිරිහන්
වියපත් සිතක් වුව
ලොව අපූරුය
මවා ඇති තැන

ස්නයු නහර වැල්
මස්තිෂ්ක හදවත
දරා නොහෙනා
රාජකාරී මැද
යත්ත දැරුම් ඇති
සිනා වනන්නට
පුරුදු සසරක
සරදමින් පිරුමට

ඇනුම් බැණුම්
ගෙරවුම් කැපුම්
අතර ගලවා
හිසින් දිවි රඟ
පානු පෙළහර
විටෙක මනු ලොව
විරුවන්ද නැත
පරාජිත ඉතිරියද

නිමා නොවනා
තරගය ඇති
දිවෙන කළ
වෘතියක් ඉහළට
සඟවා සැබෑ වත
මවා මුහුණත
තරප්පුව ඇත
නැගුමක්ද වරමට 

අතැඟිලි එක සේ
නොවේ නොතේරෙන
පෙනෙන මිනිසුන්
කුරිරු ලොව ඇති
අපට අහිමි
අප දකින සිහිනෙන්
නැගිට යමු අද
සැබෑ ලොවකට

භේද භින්න නැති
ලෙසින් සැම ඇති
සහෝදර පෙම්
තබා එලෙසට
දිනක් ගෙවෙනට
සිහින දැකුමට
හෙටත් යමු අපි
වැඩට නිසි ලෙස

---රකිත---

~~ මහලු කව ~~

කේස තුරු මැදින් අඩ සඳ මෝදු වන
සෞම්‍ය වත මතින් වල රැළි පිහිටු වන
කාල වර්ණ දෙනුවන් යුග ගිලීහි යන
සවන් යුගල සත් සරයන් නොහසු වන

වාරු නොමැත අතැඟිලි වෙව්ලනා කල
දෙපා නොමැත කීකරු පැටලෙනා කල
කුදුව ගැසෙන කොඳු ඇට රිදවනා කල
සතිය නොඑන හිස පපු දී වේදනා කල

සිරුරු කිසද ඇත තවමත් තනිව හැකි
හැරමිටි වාරු මත ගමනත් තනිව හැකි
දැනුම ලදින් සිත කවිකම් තනිව හැකි
කාන්සියට හසුරුම් අංකිත තනිව හැකි

ඉගිල ගොසින් පැටවුන් අද කැදලි තනා
කිරිල්ලියද දෙව් ලොව සිට සැප විඳිනා
අඳුරු ලොවක එලියක් සිහිනෙන් දකිනා
දින සති ගනිමි එනතුරු මරු ලොව සිටිනා

කළ කී දෑ මතක ලෙඩ යහනේ සිහිවෙනා
දෙව් ලොව අපායද සිහිනය අතරින් දකිනා
පෙරළා බණ පොතින් සිත දහමින් සොඳිනා
අනියත දකිමි ලොව ඇත නියතින් කියනා

මහලු වුවද ගත නම් සිත ඇත තුරුණු ලෙසේ
මිහිර විඳින දිවියේ ඉතිරිය ඇත නුවණ ලෙසේ
කවි කම් කළත් හිරු බැස යන ලොවක ලෙසේ
අවසන් හුස්ම පොද යොමු කරනෙමි මෙලෙසේ

---රකිත---