යකඩ ඇත් රජ තියුණු තලෙන්
කපා දමනා ලෙසට මහා වනය
විදුලි යන්තර කැපුම් තලයෙන්
ඇදේ හිස මතින් කේශ අතරින්
කිරි කිරි හඬින් කැපී වැටෙනා
ශ්වේත පිරුවට මතට හැලෙනා
දුටිමි කළු කෙස් අතර සුදු කෙස්
වසන්තය මැදින් එන ගිම්හනයද
මද හසින් පිරි මුවින් කැරණවෑමි
පවසයි කෙස් මද බවක් හිස මැද
තුමු වුවන දකින සඳ කැඩපතින්
පලා යන තුරුණු කමද පරිණත
බිම සිපින කෙස් ගොන්න කළු සුදු
කල එළි වන හිස පිරිසිඳු පියකරු
දිගට කොටට කැපුමෙන් සුසැදෙන
සුවදෙයි හිසටද සිතටද මෙලෙසට
දිවියක අනියත කරවන මෙනෙහි
ගතවන කාලය වේගය පෙනෙනට
දුකද සැපද එක ලෙස සැම විඳුමට
උපමාවකි මනරම් කෙස් කැපුමද
---රකිත---