~~ සිරව ලියමි ~~

සුපැහැදිලි පියකරු 

අහස කුස මනරම්ය

පැතිරෙනා දසත 

සියොත් නද ඉමිහිරිය

රඟන වන සතුන් කැළ 

අද්දරට වී නගර

සිටින අප නිවසේ 

සිර වෙමින් දුක සේ

දවන මුත් උණුසුමින් 

මිහිකත චණ්ඩ හිරු

හමන මද නල සිසිල 

ගෙනේ වැසි සමග එන

නිහඬ බව රජ කරන 

පරිසරය සුවය දෙන

විඳින්නට පින නොමැති 

මර බියට සැඟවිලා අප

ඇසටවත් නොපෙනෙනා 

වෛරසය චීනය ගෙනා

අරුමයක් ලොව පුරා 

පැතිර ගිය අපූරුව එයත්

මහ ලෝක බලවතුන් දණ 

නමයි සොබාදම් ඉදිරියේ

මනු සතුන් පැරදේද වැනසේද 

ගැටලුවකි සිත ඇතේ

මහ නගර අගුලු ලා 

නිරෝධායන වෙලා

මහ මගද සාගර තලය 

නුබ ගැබත් සැනසිලා

යාන්ත්‍රික ජීවිතය 

එක තැනක කොටු වෙලා

කාලයත් නොදැනීම 

ගෙවී යන රඟ බලා 

වායු ගෝලය වෙනා පිරිසිඳු 

සාගරය නොවේ දූෂණ තවත්

භූමියත් වන ගහනයට 

සුදුසු ලෙස පවතින ලෙසට

සියල් සතුන් විඳිනා නිදහස 

සුවය කලකින් ලැබූ

බිතු සතර මැද සිරව 

යදියි දෙවිඳුන් මනු සතුන්

කොරෝනා නුඹ කළ හදිය 

කදිමය සිර කරන් මනු සතා

අහිමිකරමින් දිවි දහස් 

දින දිනට ගෙවෙනා

පද බඳින්නට නිසඳැස් කවෙන් 

නොහැක නම් සිත් ලෙසින්

රස මරා දමා ඇත සිතේ

සිර ගතවූ ඇඳිරි නීතියෙන්

---රකිත---