එක් පෙම් කවක්

නෙත ගැටුනු රුව
සොඳුරු
සවනත වැකුනු හඬ
මිහිරි
දුටු දිනේ සිත
ඇදුනු
ඔබයි කුමරිය
සිහිනයෙන්
දුටු

රිවි මඬල අවරගිර
සැඟව යන කළ
සවස
මුණගැසී අතිනත්
පටලා
ඇවිද ගිය මග
මුමුණමින් සවන් පත්
මත
සිතේ රැඳි
ආලය  

සිහින මැඳුරු එක
පිට එක
ගොඩනැගුවේ පරෙස්සමෙන්
රිදී කාසි මොණර කොළද
බිඳ දැම්මේ සිහින
මැඳුරු
සැප හඳුනන දුක
නොදකින
ඇගේ ලෝකේ
මාළිගාවේ
නොරැඳෙමි නොයනෙමි
මින් මතු

---රකිත---