~~ සාළිස් වසේ පිරි ආලයක් ~~

තුරුණු හැඟුමන් සුපිපෙනා 

සහන් එළි මත සිටින
හදවතේ රිද්මයත් සැඟවිලා 
මුවා වී ආලයට අපේ

සාළිස් වසක කල් 
සිරුරු මත පිරුණු මුදු
අප හදවත් බැඳෙනු ඇත 
පෙර දිනම ලෙස අදත්

දැවෙන කල ගැඹුරින් 
ආත්මය තුළ නොනිමි 
ගත සිත රැඳි කැළැල් 
සිහි කරන පෙර පාඩමක්

ජය ටැම් පසු කරන් අප 
ආ ගමන් මගක සිරි 
බැඳි පෙමක මහිමයක 
තතු දකින අවදි වී

බොළඳ කම් මග හැරුනු 
පරිණතව නැණවත්ව
ලොව දකින සඳ අප 
වෙනස් වූ නෙත් මතින්

ඉඳ හිටත් අප දකින 
අපේ නෙතු ගැටෙන කල 
නුරා රෝමාන්තික බව 
නොවෙද ඒ අපට හිමි

අතිනත ගෙන යමු 
මංපෙත වන තුරා නිමව
දුක් සුසුම් මුවා කර 
තුටු සිනාවෙන් ජය අරන්

ගෙවෙන සෑම වසරකම 
සතියකම දිනකම තප්පරයකම
දැඩිව සවිමත් වනු ඇත 
ඒ බැඳුම එලෙසින්ම

වයස යනු ඉලක්කම 
බව පමණක් කියන කල
හදවතින් මංපෙත් සොයා 
අප යනෙනා ගමනක අරුම

ගෙවෙන හැම මොහොතකම 
වටිනා කම ඇතිව හැම
මහලු නොවනා ප්‍රේමයක් 
දෙව් ලොවෙන් පිදූ අපටත්

සාළිස් වසක දිදුළ 
ආලයක පිරිපුන් කමක 
සොඳුරු බව පවසනු 
කෙලෙස ගත වූ කාලයට

හිරු අවර හැරී යන 
බව දනින මුත් අපද
ආලයේ උණුසුමින් 
ජීවමාන වෙමු සදාකල්

-- එච්. එම්. ආර්. බී. රත්නායක --