නොවේ රස පෙර සේම
දැනෙනවලු ඉඟි බිඟි අතර
එක දෙකක් වදන් අතර
ඉස්සරම තරම් නොවේලු
දැන් වැඩත් හරි නැතිලු
ලාබාල වියත් අය ඇතිලු
තුරුණු බව ඉතිරෙමින් සිටි
වැරදිත් නැති ඒ මතය දරා
හිස නමමි විකල්පය නැතිව
කාලයක් තිබුනාට ගමන
දුර මදිවාද දැන් ලොවට
රුවත් හැඩ වියැකේලු
තිබුනාද පෙනුමක් පෙරත්
පෞර්ෂය ගැටලුවක් මන්ද
වයසටත් නොගැලපෙන ලෙසට
සිප් සතර මදිවාලු
දක්ෂකම් අඩුවක්ලු
පමා වී ඉගෙනුමත්
කැප නැතුවා වාගේලු
හිනි මගක ඉහළට යන්න
ටිකක් හොර වාගේලු
හුන් තැනමත් ඉන්න එක
හොඳ නැතිවාලු දැන් දැන්ම
කරුමයට බර දීලා
සිටියාට හිත් සනසාලා
අබල දුබල කම් ඇති බව
නොදන්නවා නොවේමද
උපන් විට ලැබුනු ගති
හැකියාව නිමාවද ගෙනෙන
කෙලෙස නම් වෙනසක් කරම්ද
නොලැබෙනා දෑ තිබෙන
මටම මා හිමි නොවන
සිහින ඇති බිඳී යන
කුමට පසුතැවෙනු අද
හිමි අහිමි කම්වලට
කාල තීරුව ගෙවෙන
නොවේ හැමට එක සේම
ලැබෙන නොලබුම ඇතේ
පදනම්ව පෙර පිනට
බලා සැනසෙනු පිණිස
ගිම්හානයක අබිමුවේ
මාවා පෑ සිනාවක
සඟවමින් සැබෑ හැඟුමන්
දරාගෙන සියල් බර
තනි වන්න ජීවිත ගමන
බොහෝ සේ තනා ගතිමි
සිත පුරා දිරි රැගෙන
දරාගෙන සියල් බර
තනි වන්න ජීවිත ගමන
බොහෝ සේ තනා ගතිමි
සිත පුරා දිරි රැගෙන
---රකිත---
No comments:
Post a Comment