~~ දිනයක් මිනිස් ~~

නිමිත්ත -  ජාත්‍යන්තර පිරිමි දිනය වෙනුවෙන්...........................  11/19

තුරු මතින් බිම් බටව 

දෙපයින්ම නැගිටි කල සිට

තෘණ බිමින් තැනිතලා 

මහ වනය සාගර මැදින්

වාලුකා කතර තරණය කරන් 

ලොව පුරා විසිරිලා

වැදි ගව ගොවි තඹ යකඩ අඳුරු 

යුග ගණන් පසු කරන්  

  

පෙරමුණට ගෙන ඒ 

ශිෂ්ටාචාරයේ මහිමයට

පැමිණි ඒ ගමන් මග 

නොවේ නම් සුන්දරව

මහා ගොඩනැගිලි පූජනීයව 

මහා නිමැවුම් ලොවක් මවිත කළ

ලොවක ගමන් මග වෙනස කරවා

ජය ගතිමු අප මහිමයෙන් ලත්

බිහි කළෙමු ආගම් දහම් 

පැතිර වූවෙමු ලොව පුරා 

ලොවට සැනසුම ගෙනෙන කලකට 

නොවේමද අප නම් තෙදවතින්

කල් ගතව ලොව කළ සංවර්ධනය අප

රැගෙන ආවෙමු වර්තමානය අනාගතය වෙත

මතු ලොවද ගොඩ නගන ඒ සවිය

නොවේවිද අප ගත සතුව පවතින

වැරදි ඇති බොහෝ සේ 

පීඩාවන් ඇත බොහෝ අය වෙත

සියල් අප නොවේ පූර්ණයෙන් සැදි 

සමා අවසර කරන වරදට

දරා නිහඬව සියල් දුක් බාධක බිණුම්

රකින රට ලොව පවුල් දරු මිනිසත් කම්ද

ඉවසා ගැරහුම් බිණුමන් උපහාසයන්

ලොවක් දිනවන සියලු තැන්හිදි එක්ව

වරද ලත් තැන වහා 

බිහිසුණු වෙමින් අප වෙත

පවසනා තතු කියමින් 

අහිමි වන බව අයිතීන්

පියෙකි සොහොයුරෙකි පුතෙකි 

තරුණයෙකි සැමියෙකි ආදර බර

ලොවට වැරදිද කරන කෙරුමන්

රකින නුඹ අප හැමද ලොව ඇති

දිනපතා නිතිපතා වෙහෙසවන වැඩ කරන

කිමද නොදකින සියල් කරනා මෙහෙය අප

නොවේ සැමරුම් නොවේ විසඳුම් අප හටත්

වෙමු අප පිරිමි මිනිසුන් තනනා නව ලොවක්

---රකිත---

~~ වෛශ්‍යාලය ~~

හිරු ගිලෙන සැඳෑවට 
අඳුරු නුබ ගැබ රැගෙන
මං හසර කොනක සිට 
සොයන බඩ වියත ඇති

රස බලන්නට තහනම් තුරු ඵලය
ඇදෙන දනෝ විසි කර රන් මසුද
මොණර කොළයේ මහිමයට වූ
සළු පටක් ඇත එසවෙලා අහසට

සූරා කමින් රීරි මාංශය ගත
අසහනය පිටකරනා පිරිමි කම්
තලා පොඩි කර යහන මත
පිටව යන සඳ සුදනන් විලස

වැසි දිනක එක් රැයක සිසිලස
මැදින් උණුසුම සොයන කල
අහඹු ලෙස පැමිණි නුඹත්
වසන්තය රැගෙන මා ලොවට

නළල් තල මත සතපවා හාදුව
අරඹලා ඔහු තලයක් වයන
නොතලවා මල උරා රොන් පොද
පහස ලැබීමි පෙර දිනක නොලැබූ

නොකළ හිරිහැර කිසිඳු විටකදි
පහස පිදුවෙමි සැනසුමට ඔහු
මිහිරි සිතුවිලි රටා සිතද පූදින
කවුරුන්ද නුඹ මා හදට ලං වූ

නොවේ වරමක් පති දම් රකින්නට
ආලයට පෙරුමන් පුරා නොලැබුනු
වෙලී උණුසුම ලබා නුඹ වෙතින්
ප්‍රේමයේ ඵල නෙලූ කුලුඳුලේ අද

රැළි පිටට රැළි නැගෙන ඒ සොඳුරු රාත්‍රිය
නුරාවත් දයාවත් සෙනෙහසත් මුසු වෙලා
සමුගෙන ගියත් මිට මොලවා මිලක්
කෙසේ නම් කියන්නද මිලක් නුඹ හට

විදී කොන අඳුර මැද පුරුදු රැකියාව මත
සොයන්නෙමි නුඹේ රුව දකින්නට තවත්
කැවුත්තේ කොනක සිත ඇතුලේ තනිව
අමුතු හැඟුමක් මතුව ඇත නුඹ නමින්

අනේ මහත්තයෝ තවත් එක් වරකට වත්
පැමිණෙන්න දකින්නට වදනක් කියන්නට
මිලක් නම් ඕනෑම නැත පුදන්නෙමි සියල්
සනසන්න සිතක් උණුසුමක් ඉල්ලන

---රකිත---

~~ සැන්දෑ සිතුවිලි ~~

පැමිණි සඳ අගට 

තාරුණ්‍යයේ

වසත් කල කුමට 

නොලැබූ එදා

නොවේ සිතුවිලි 

පෙර සේ රැඳී

ගිම්හානයේ 

අබිමුවක සිටිනා

සැබෑ ලොව 

සැබෑ ලෙස දකින

නොවේ සිහිනයන් 

නම් සිතක

සොඳුරු ලොවක 

පිරී ඇති පැතුම්

එක් වෙනා කල 

හිස් අවකාශයට

ඇදී යන සිත නේක දෑ 

ඇති ලොවේ

නොවේ නම් තව ඇත 

සන්සුන් ලෙසේ

මිනිස් කම් ඇති අගය 

දැනෙනා වැඩිව

තනි වූ ලොවක සිටිනා 

ටික කලකට

කාලයට හුරු වෙලා 

තලයට වැඩ වෙලා

අවැසි නැති කල තවත් 

විසූක දස්සනයන්

චණ්ඩ වූ රිවි මඬල 

අවර ගිර බැස යන සේම

හැඟුමන් මිනුමන්ද 

ගලා යන හැඩ දකිමි

කළ යුතු දෑ 

බොහෝ ඇති මුත් 

කාලය එන 

කල හරහටම

සිත් යොදවමි 

සිප් සතරේ 

අවසන් කඩඉම 

ජය ගැනුමට

පෙර භව කළ කම් 

පල දෙන විලසට 

වරද නැත අත 

අන් අයවලුන්ට

ජිවිත ගමනේ 

අවසන් කල් එන තුරු 

සිටිමි නිහඬව 

දිරි ගෙන සිතකට

---රකිත---

~~ කොවිඩ් පදයක් ~~

 

ගොදුරු කළ වසංගතයට ලොව 

නොවේ පණ නළ රකින්නට

තැත් කරන විරුවන් සිටින

අවසන් නින්ද නිදන්නට නොදී

කටට රස නොදැනෙනා කළ

ගන්ධය නොමැති නාස් පුටයට

හුස්ම වැටෙනා වේග අඩුවන

හිසද ගති කකියන්න රිදුමට

වාතයෙන් නොව ස්පර්ශයෙන්මද

තැන නොතැන නොගිය සිට වුව

වෙලාවටමද කරුමයටමද ලැබුනු

ත්‍යාගය මනරම් මරු සමග වාසේ

සිර වෙලා තනි වන්න එක කුටියකට

දිනම දා හතරක්ම කොටු වෙලා නම්

පිටට ඇදගෙන යන නිළධාරීන් එක්ව

නිරෝධායන මධ්‍යස්ථානයන් වෙත

නාස් පුඩු උගුරු දඬු මැදින් යන

කෘත්‍රිම බට වායුවද ගෙන යන

රකින පණ කෙන්ද රැගෙන එන

මරුවා අත වනන හැටි පෙනෙන

වෙද හෙද ත්‍රිවිධ හමුදා පොලිස් පෙළ

සෞඛ්‍ය බලධාරී ඒ හැම සියලු දෙන

පොඩි තැනේ සිට ලොකු පුටුව දක්වා

වෙර දරණ පැරදුමට වසංගත මාරයා

අගුළු ලන නැවතත් විවර වන රටක

වැඩ මුරයට පමණක් යනෙන කලට

සිප් සතර මාර්ග ගතව පමණක් ඇතිව

හුරු වෙමුද කාලයකට අප සැවොම

යුගයෙන් යුගයකට නොවෙනස් නොවන

වෙනස් බව පමණි තේරුම්ද ගත යුතු

ගැටලු ඇත බොහෝ විසඳුම් දිය යුතු

කල් නොවේ අප ගැටෙන්නට එකිනෙකා 

පෙර තිබූ ලොව නොමැත පැතූ ලෙස තවත්

උදා වී ඇත වෙන්න හුදකලාවට සිටින 

අංකිතව තිර මතින් දකිමින් සයිබර් ලොවේ

භෞතිකව නොමැති මුදු හදවතින් බැඳී ඇති

ඉවසමු මදක් කල් සිට නීතියට කරන ගරු

හමුනොවී ඈතින්ම සිතින් පමණක් බැඳිව

නොයා රට නොරට තැන තැන සිටිමින්

උදා කර ගනිමු අපි හෙට දවස සෙනහසින්

---රකිත--- 

~~ මතු දින ඇයට ~~

හඬක් නොනැගෙන ලෙසින්

ඇවිද පා ඇඟිලි තුඩු මතින්

පැමිණ ඇය වෙත පිටු පසින්

කර බොළඳ කම් ආලය මතින්

කෝප ගන්වා නේක බස් පවසා

වුවන රත් පැහැ වන අයුරු නරඹා

යන හැඩ බලා ඇය ගස්සා පද්දා

හසරැල් මුසු කරමි තුටින් හඬ නංවා

නෙතු අග දකින ඇය සඳ කඳුළු කැට

පිසලන්න වෙමි යුහුසුළුව ලංවී එවිට

කැඳවන්න මුවගට සිනාවක් ඇයට

වේය යුතුකම කරනා ගැහැණු සිතට

සැබෑ ලොව වෙන් කරනා සිහින ලොවෙන්

ගොඩ නගන්නට එක්වී එය සෙනෙහසින්

කරනා සහය කැපවීම් උරෙනුර ගැටෙමින්

ඔබම වේ සොඳුරිය සිටින දිවි ජය ගනිමින්

සිතට සිත යා වුනු දිනක

ඔබද මා එක් වුනු දිනක

අපට අප හමුවන දිනක

හිනැහෙමු සිට ඒ දිනක  

---රකිත---

 

~~ ප්‍රිය භාරී ~~

සුළං රැළි කැටිව 

හමා විත් එක්ව

වතට වැටි කෙහෙ 

රැල්ලත් හැඩට ඇති

කරා පසෙකට 

වමතින් ඇඟිලි තුඩු

බලමි නුඹ වත දෙස 

සිනාවන් පිරි

අකුණු හෙණ හඬ 

ගුගුරා නුබ ගැබ

වැසි කුණාටු වන් 

ගැටුම් ඉක්බිති

රක්ත වර්ණිත 

නුඹේ දෑස් ඇති වත

බලා හිනැහී 

සනසවමි රිසි ලෙස

නොගැලපෙන 

ගැටෙන තතු ඇතිද

සැර මවා රැවුම් 

ගෙරවුම් මැදින් සිට

ගස්සා යන හැඩ බලා 

නාරි ගමනින්

නුඹේ සිතුවිලි රටා 

කියවමි හදවතින්

ගිණිය නොහැකි 

දහසකුත් ගැටලු මැද

පිවිසි සටනට 

ජීවිත ගමන යන කල

පීඩනය කම්කටොළු 

දරා නුඹ කතරෙ

ඒ දිරිය දකින්න්නෙමි 

නිහඬ වූ ඔබෙන්

රැළි පිටට රැළි නගින 

නොනවතින තාලයක

රතිය රඟනා කලට 

යහනතලා විඳි සැපය

සියල් සන්සුන් වූ සඳ 

අවසන් මොහොතක

හැඳිනියෙමි ගතින් 

මනසින් තුටුවී සිටි ඔබත්

දිනෙන් දින නොව පැරණි 

විටින් විට අලුත් වන

නුඹත් සමගින් තිබෙන 

ඒ සොඳුරු ආදර මහිම

කෝප බිණුමන් ගැටුම් 

ඇනුම් රැවුම් මැද වුවත්

සොඳුරු කම රැඳෙනු ඇත 

මතකයන් පෙළ සේම

---රකිත---

~~ රටක් තුළ ~~

සිත් පිත් නැති ලොවක සිට

සොයමින් මිනිසත් බවක්

රවටා ඇත සිතක් මායාවෙන්

නොරැඳි ගුණ දම් කියමින්

පාරම් බානා වදන් සැකෙවින්

සංස්කෘතිය සදාචාරය ආගමට

ජාතියලු රැකුම අභිමානය කියා

නොවේලු වෙන රටක් මේ සම

දුකම පමණක් වර නගන කල

කියා සැප විඳුම පවක් ලෙස

නිමල දහමක් කරන විකෘතිය

කරන උන් අද මුවා වී ආගමට

සූරා කා දනන් සොරකමින් මත්ව

අහිමි කර ඇත අප හ‍ට සියල් සැප

කර ණය කරුවන් මුළු ලොවටම

නූපන් පරපුර පවා තබා උගසට

තරුණ වැඩිහිටි සිතන නව කලාවට

තන්නට නව ලොවක් අප වෙත

තැනක් නැත ඔවුන් හ‍ට රටේ ඇති

කුහක පරපුර රජ කරන කල රිසිය 

සඟ වෙද ගුරු පාලකයන් එක්ව

රවටයි අප ඊනියා දේශප්‍රේමයෙන්

සාප ලත් යුගයක සාප ලත් රටක

ගෙවේ අප ජීවිතේ ඉසුරුමත් යුගය

කැප කරන හැටි රටට හොඳ හැටි

කියාවි උන් මුව රවුම් කරමින් මුසා

පටි තද විය යුත්තේ අප පමණක්ද

උන් විඳියි සියල් සැප උරුම වන අපට

අල්පේච්ඡතා කියන දුකට ඇති තව නමක්

දේශනා කරන හැටි රවටමින් මනු දනන්

මහා විහාර රජ මැඳුරු පමණද ඉදි විය යුතු

අපට අහිමිද ඒ ලොවක් කරුමයද ඒ ලැබෙන

උන් බණින බටහිරට යුරෝපය ආසියාවද

මිනිස් බව එහි ඇතිය කුහක කම් නොමැතිව

බොහෝ සැප විඳින ඔවුන් දැක කුහකයන්

සංස්කෘතිය ආගම ජාතිය වැර නගන හැටි

අපට අපි අහිමි වන තුරුණු කම වරදක් වන

නූතන වැඩිහිටි කමත් වරදක් ලෙස දකින

නව ලොවක් පැතුම වරදක් ලෙසින් කියන

කරුමයකි අප සිටින ඒ සොඳුරු රටක් තුළ

---රකිත---